Życie Estelle Paradise stojącemu z boku obserwatorowi może się wydawać idealne. Mąż – młody, zdolny prawnik, córeczka, piękne mieszkanie. Pewnego dnia Estelle budzi się w szpitalu, obolała i zdezorientowana, a w jej głowie kiełkuje tylko jedna trzeźwa myśl: gdzie jest Mia?
Estelle nic nie pamięta. Nie wie co działo się w jej życiu przez ostatnie kilka dni. Nie rozumie jak znalazła się w szpitalu, dlaczego nie ma ucha i czy ktoś ją chciał zabić, czy postrzeliła się sama? Jedyne czego jest pewna, to że jej kilkumiesięczna córeczka Mia zniknęła, a ona nie wie co się stało. Droga do odkrycia prawdy będzie bolesną wędrówką przez zamknięte w mrokach podświadomości labirynty pamięci. Ale tego Estelle jeszcze nie wie.
Uwaga! Dalsza część wpisu może zdradzać fabułę powieści.
Mroczna, niepokojąca, porywająca. Żywiąca się irracjonalnymi lękami z głębin podświadomości, zawikłana, zwodnicza, chwilami niedorzeczna, lecz cały czas intrygująca. 
Przeczytałam książkę 